چند ماهیه که وبلاگ میخونم.بیشتر هم وبلاگ بر و بچه های فامیل رو میخونم .قبلاوبلاگ خواهر شوهرم یه بخشی داشت که وبلاگ های سادات رو تو اون قسمت لینک کرده بود.از اونجا خیلی ها رو میخوندم.ولی کمتر میشد نظر بذارم،دلیل خاصی هم نداشت .تا اینکه تصمیم گرفتم خودم هم به جمع وبلاگ نویسا اضافه بشم . بعد دیدم با اینکه چیزی ننوشتم ولی هر روز میام ببینم کسی نظر نذاشته؟ اونجا بود که فهمیدم برای همه مهمه که خواننده هاشون براشون نظر بذارن .تصمیم گرفتم منم این کار رو انجام بدم .رفتم برای چند تا از خانم ها بعد از خوندن مطالبشون نظر گذاشتم .خودم حس خوبی پیدا کردم . بعد دیدم که اونا هم به وبلاگ من اومدن و برام نظر گذاشتن .خیلی خوشحال شدم . بیشتر از این خوشحال شدم که خیلی وقت بود که اونا رو ندیده بودم و اینجوری از اونا با خبر میشم .به نظرم ما اگه نمیتونیم تو دنیای واقعی با هم در ارتباط باشیم و همدیگه رو ببینیم میتونیم تو این محیط مجازی صله ارحام رو به جا بیاریم ،از حال  و احوال همدیگه جویا بشیم ،نظرات همدیگه رو بدونیم و چیزی که نظر منو جلب کرده اینه که اینجا آدما خیلی راحت تر به هم محبت میکنن و حرفی رو که شاید رودررو ،روشون نمیشه به هم بگن ،راحتتر بیان میکنن.از هم تعریف میکنن بدون اینکه غرورمانعشون بشه .چیزی که کمتر توی ارتباط مستقیم اتفاق می افته .و این خیلی خوبه .باعث میشه دلامون به هم نزدیک بشه و وقتی همدیگه رو میبینیم احساس کنیم خیلی به هم نزدیکتریم.این رو تجربه کردم خیلی شیرینه.
به هر حال من اینجا از دیدن همه ی آشنایان و احیانا غیر آشنایان خوشحال میشم و بهشون خیر مقدم میگم.
این عید بزرگ مبعث رسول الله رو هم به همه ی مسلمونا تبریک میگم.